Koło ratunkowe – przyrząd pływający o kształcie koła do niesienia pomocy osobie tonącej lub ratowania człowieka za burtą , używany na statkach, jachtach, łodziach i innych jednostkach pływających lub w pobliżu naturalnych i sztucznych zbiorników wodnych. Często spotykany na terenach kąpielisk i pływalni zbiorników p.poż., oczyszczalniach, śluzach i budowlach hydrotechnicznych.
Wyróżniamy dwa rodzaje kół ratunkowych;
- stosowane na śródlądziu.
- stosowane na morzu.
Atestowane koła ratunkowe powinny być zgodne z normą Europejską EN 14144. Testy polegają na poddaniu koła próbie nasiąkania i pływalności, polegającej na pozostawieniu koła pod obciążeniem 15 kg w wodzie przez okres 24 godzin. Koło uzyskuje atest, jeżeli po upływie 24 godzin nie tonie. Poszczególne kraje posiadają własne przepisy dotyczące obowiązkowego atestu w Polsce honorowane są SOLAS oraz atest Polskiego Rejestru Statków ( PRS )
Wymiary atestowanych kół ratunkowych: masa 2,5 kg do 4 kg
- Średnica zewnętrzna 65 cm do 75 cm
- Średnica wewnętrzna 40 cm do 45 cm
Budowa koła ratunkowego;
Koło ratunkowe produkowane są z lekkiego materiału (np. sprasowanego styropianu, pianki polietylenowej lub innego tworzywa sztucznego PE ). Materiał wypornościowy powinien być wykonany z materiału spienionego o komórkach zamkniętych lub z innego równorzędnego materiału wypornościowego i powinien mieć strukturę jednorodną lub warstwową w zależności od możliwości produkcyjnych i użytej technologii. Stosowanie materiałów nasiąkliwych i łatwopalnych jak sitowia, wiórów korkowych, korka kruszonego lub innych pokruszonych materiałów oraz nadmuchiwanych komór powietrznych jest niedopuszczalne. Środek ratunkowy w postaci koła ratunkowego powinien zapewnić osobie ratowanej odpowiednią pływalność i utrzymanie na powierzchni wody. Aby ułatwić odnalezienie osoby ratowanej, koła powinny być wykonane w kolorze pomarańczowym dobrze widoczne na błękitnej tafli wody. Powinny posiadać elementy odblaskowe zgodne z normami. Do części kół ratunkowych - pasów ratunkowych na statku przyczepiane są pławki świetlne lub świetlno-dymne, uruchamiane automatycznie. Część kół jest wyposażona w przywiązane linki, o długości nie mniej niż 30 m, które ułatwiają ratowanie osób znajdujących się w wodzie, w pewnej odległości od burty jachtu. Koło ratunkowe najczęściej ma kształt zbliżony do torusa - kształt podobny do napompowanej dętki samochodowej, z doczepioną linką pozwalającą na łatwe uchwycenie lub ciągnięcie przez osobę ratującą. Może być obszyte obszyte jaskrawym materiałem, najczęściej pomarańczowym kolorze lub pomalowane na pomarańczowo albo czerwono. W rozporządzeniu ministra spraw wewnętrznych z 27 lutego 2012 roku koła ratunkowe są jednym z obowiązkowych elementów wyposażenia każdej łodzi, jachtu, obiektu pływającego. Każdego rodzaju strzeżonych obiektów wodnych, kąpielisk oraz miejsc okazjonalnie wykorzystywane do kąpieli powinny być wyposażone w jedno koło ratunkowe, pas ratunkowy na każde 50 metrów linii brzegowej, umieszczone w pobliżu lustra wody. Pływalnie do 5 0m długości niecki basenowej powinny być wyposażone w dwa koła ratunkowe, zaś powyżej 50 m długości w cztery. Inne obiekty dysponujące nieckami basenowymi powinny posiadać cztery koła na każde 300 m² powierzchni